با آنالیز ترافیک و طراحی متناسب با محل کاربرد آسانسور می توانیم منحنی معقولی از جابجائی مسافر را برای یک آسانسور بوجود آوریم. عدم طراحی درب متناسب و یا عدم تخصیص فضای لازم در مقابل درب برای ورود و خروج موجب افزایش زمان یک دور رفت و برگشت آسانسور Run Trip Time R.T.T و نهایتا افزایش زمان انتظار مسافر (Interval) می گردد.
انواع سیستم های فراخوانی آسانسور عبارتند از :
ساده پوش باتن ( Push Button ) : در این نوع آسانسور ، به اولین احضار پاسخ داده می شود و تا زمانی که فرمان انجام نشود٬ احضارهای بعدی بی تأثیر است .
جمع کن رو به پائین ( Collective Down ) : در این نوع آسانسور ، در حین حرکت از بالا به پائین به کلیه احضار ها پاسخ داده می شود و برای ساختمان های مسکونی پرجمعیت مناسب است .
جمع کن رو به بالا (Collective Up ) : در این نوع آسانسور ، به احضارهای پائین به بالا پاسخ داده می شود .در ساختمان های کم ترافیک که طبقه اصلی در بالا و بقیه طبقات در پائین است، مناسب می باشد .
جمع کن انتخابی Sellective : در این نوع آسانسور ، به احضارهایی که در جهت حرکت کابین باشد پاسخ داده می شود . در ساختمان های اداری پرترافیک توصیه می شود .
فراخوان گروهی ( Group ) : اگر کنترل به صورت دو تایی ، سه تایی یا بیشتر باشد ، دو یا چند آسانسور با یک فرمان کنترل شده و نزدیکترین کابین هم جهت به احضار پاسخ می دهد . در این سیستم زمان انتظار مسافرین حداقل است . برای برج های مرتفع هتل ها و مؤسسات بزرگ که از چند آسانسور نزدیک به هم استفاده می کنند ، مفید است .